Uitlaten

Wanneer wil je me uitlaten?

Twee bruine ogen kijken me vragend aan, wanneer wil je met me meegaan?

Ik voel zachte haren en een natte snuit,

toe bazin, laat me uit.

Twee poten op de bank,

uit zijn keel een zacht gejank.

Toe bazin, ik heb het verdient,

ik ben toch je allerbeste vriend.

Samen wandelen we door het stille straatje,

hij is mijn liefste maatje.

onbekend baasje

Uitlaten

Liggend in mijn mand

Baasje leest de krant

Vrouwtje heeft het huis aan kant

Wanneer gaan we nou?

Droef leg ik mijn hoofd

Hij had het toch beloofd

Ik voel me weer beroofd

Wanneer gaan we nou?

't Is triest, ik heb dus pech

Zonder mij gaan ze weer weg

Het is zinloos als ik zeg

Wanneer gaan we nou?!

Weer gespannen leg ik aan

Met mijn hoofd richting de maan

Zing ik over mijn bestaan

Komen ze nog terug?

Na veel uren van gezang

Word ik toch een beetje bang

O, wat duurt het toch weer lang

Komen ze nog terug?

Ik hoor gebonk tegen de muren

't is het bonken van de buren

Ook zij vinden het lang duren

Komen ze nog terug?

Als ze komen is het fijn

Ook al doen ze me zo'n pijn

Als ik maar bij hen kan zijn

Zouden we nou gaan?

Eindelijk gaan we dan naar buiten

En ik loop daar lekker los

Dromend dat het beetje gras

Groot is als een heel echt bos

Baasje gaat dan alweer fluiten

En ik neem de laatste geur

Van de kleine achtertuin

Weer mee naar de achterdeur

God's garden

God looked around his garden

and saw an empty space

he then looked down upon this earth

and saw your tired face.

He knew that you were suffering

He knew you were in pain

He knew you'd never ever

get well on earth again.

He put his arms around you

and lifted you to rest

God's garden must be beautiful

he always takes the best.

It broke our hearts to lose you

but you did not go alone

for part of us went with you

the day God called you home